بیماری کبد چرب یک اختلال شایع است که در اثر تجمع چربی در کبد ایجاد میشود. این بیماری در بسیاری از افراد علائم خاصی ندارد و در این حالت مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمیکند. در برخی موارد پیشرفته بیماری آسیبهای جدی به کبد باعث مشکلات فراوان برای بیمار شده و خطرناک خواهد بود. در این نوشته درباره علائم و راههای درمان بیماری کبد چرب توضیح خواهیم داد.
بیماری کبد چرب بیماری رایجی است که در اثر ساخت و ایجاد برخی چربیها در کبد بوجود میآید. کبد در حالت نرمال، حاوی مقداری چربی است اما اگر میزان این چربی به حدی برسد که رقمی در حدود پنج تا پانزده درصد از وزن کبد را تشکیل دهد، فرد دچار بیماری کبد چرب خواهد شد.
عمدتا دو شکل رایج از بیماری کبد چرب وجود دارد:
در اکثر موارد، بیماری کبد چرب مشکل جدی ایجاد نمیکند و یا مانع از عملکرد طبیعی کبد نمیشود. با این حال این بیماری ممکن است در شرایط خاصی آثار و پیامدهای مخربی برای کبد در پی داشته باشد.
طبق گفته های رئیس پژوهشکده بیماریهای گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران سالانه ۱۰ هزار نفر در ایران مبتلا به نارسایی کبد (سیروز) میشوند که از این میان ۵ هزار نفر فوت میکنند. در حال حاضر ، بیماری التهاب کبدی غیر الکلی (استئاتوهپاتیت غیر الکلی یا NASH )در ایران، شایعترین علت بیماری کبد است و پیش بینی میشود شیوع آن در آینده افزایش یابد.
بیماری التهاب کبدی غیر الکلی به همراه فیبروز (سفت شدن بافت کبد) و سیروز کبدی، پرخطرترین بیماریهای ناشی از کبد چرب غیرالکلی هستند. احتمال ابتلا به التهاب کبدی غیر الکلی در افرادی که دارای اضافه وزن و بیماری دیابت هستند بسیار بیشتر است.
وجود برخی از عوامل زمینهای، فرد را بیش از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار میدهد. عوامل زیادی وجود دارند که میتوانند زمینه را برای بروز بیماری کبد چرب فراهم کنند که عبارتند از:
البته برخی از اختلالات ژنتیکی در میزان سوختوساز بدن و همچنین مصرف برخی از داروها نیز ممکن است موجب ایجاد کبد چرب شوند؛ داروهایی نظیر آمیودارو، دیلتیازم، استروئیدها و تاموکسیفن نیز خطر ابتلا به کبد چرب غیرالکلی را افزایش میدهند. در صورتی که یکی از این داروها را مصرف میکنید و به بیماری کبد چرب دچار شدهاید، پزشک شما احتمالاً باید داروی دیگری را جایگزین کند.
کسانی که دارای کبد چرب هستند، معمولا علائمی از خود بروز نمیدهد. در برخی از موارد ممکن است علائمی زیر در افراد ظاهر گردند:
زمانی که پزشک گمان میکند شما مشکوک به ابتلا به بیماری کبد چرب هستید، برای شما انجام آزمایشهای زیر را توصیه میکند:
آزمایش خون در جهت ارزیابی سطح برخی از آنزیمهای خاص کبدی (آزمايش ALT یا SGPT)
انجام سونوگرافی، توموگرافی یا سیتی اسکن از کبد برای تشخیص ناهنجاری موجود که بتوان به کمک آنها کبد چرب را شناسایی کرد
نمونهبرداری از بافت کبد در صورت مشکوک بودن به بیماری شدید کبدی
یکی از روشهای جدید تشخیص بیماریهای کبدی پیشرفته روش الاستوگرافی است در این فناوری جدید با کمک امواجی که طی سونوگرافی، امآرآی (MRI) یا فیبرواسکن ایجاد میشوند، میزان تغییرات چربی و فیبروز کبدی تخمین زده میشود. با استفاده از این روش بدون آنکه نیازی به نمونهبرداری از بافت باشد تغییرات بافت کبد تشخیص داده میشود.
هیچ راه حل واحدی برای درمان کبد چرب وجود ندارد. در اغلب موارد، وضعیت بیمار حاد نیست و نیازی به درمان خاصی نیست اما در غیر این صورت، بسته به علت بروز این بیماری، شرایط زیر رخ میدهد:
همانطور که پیشتر گفته شد، کبد چرب در بسیاری از موارد بدون علامت است، بنابراین پیشگیری از ابتلا به آن از تشخیص و درمانش آسانتر است. توجه در رعایت نکات زیر میتواند تا حد قابل توجهی خطر بروز بیماری کبد چرب را کاهش دهد:
تاکنون نظری برای این مطالب ارسال نشده است.