رفلاکس معده چیست؟ l علل، علائم و درمان

مدت زمان مطالعه این مقاله: ۱۱ دقیقه

این مطلب توسط بورد علمی کولایف تایید شده است.

رفلاکس معده یکی از بیماری‌های بسیار شایع دستگاه گوارش است که بخش‌هایی از معده و مری را درگیر می‌کند. این بیماری به عنوان سوزش سر دل، سوء هاضمه اسیدی یا پیروزیس (سوزش پشت جناغ سینه) نیز شناخته می‌شود.
رفلاکس اسید معده زمانی اتفاق می‌افتد که مقداری از محتویات اسیدی معده به مری باز می‌گردد. افراد مبتلا به رفلاکس اسید معده اغلب بعد از غذا خوردن، در ناحیه تحتانی قفسه سینه احساس سوزش می‌کنند. سابقه خانوادگی، چاقی، بارداری و سیگار کشیدن از مهمترین عوامل خطرساز بروز رفلاکس اسید معده هستند. بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD زمانی تشخیص داده می‌شود که رفلاکس اسید بیش از دو بار در هفته اتفاق بیفتد. عوارض ناشی از رفلاکس مکرر معده می‌تواند برای فرد خطرات جدی به دنبال داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این بیماری، در این مقاله با ما همراه باشید.
 

انواع | علل | علائم | عوارض | تشخیص | درمان | پیشگیری | نکات حمایتی

رفلاکس معده چیست؟

محتویات معده شامل اسید کلریدریک است که به تجزیه غذا و محافظت در برابر عوامل بیماری‌زا مانند باکتری‌ها کمک می‌کند. به جریان معکوس اسید معده از معده به مری، رفلاکس معده گفته می‌شود. مری لوله است که دهان و معده را بهم متصل می‌کند. بیماری رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal reflux disease, GERD) زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به طور مکرر به مری باز گردد. این فرآیند می‌تواند منجر به آسیب بافت سطحی مری شود.
در اطراف انتهای مری نوار عضلانی دایره‌ای به نام اسفنکتر تحتانی مری وجود دارد. به‌طور طبیعی هنگامی که فرد چیزی قورت می‌دهد، این نوار عضلانی شل می‌شود تا غذا و مایعات وارد معده گردد و سپس دوباره بسته می‌شود. اگر اسفنکتر به طور غیر طبیعی شل یا ضعیف شود، اسید معده می‌تواند به مری باز گردد و رفلاکس معده رخ دهد. جریان معکوس مداوم اسید از معده به مری، بافت سطحی مری را تحریک می‌کند و اغلب باعث التهاب آن می‌شود. 

انواع رفلاکس معده کدامند؟

اغلب افراد ممکن است هرازگاهی رفلاکس معده را تجربه کنند. رفلاکس معده ممکن است به‌صورت خفیف، متوسط و شدید بروز کند. در بسیاری از افراد، رفلاکس خفیف حداقل دو بار در هفته رخ می‌دهد، در حالی که موارد متوسط ​​تا شدید آن ممکن است حداقل یک بار در هفته رخ دهد.

علل بروز رفلاکس معده چه چیزهایی هستند؟

در اغلب موارد علت بروز بیماری رفلاکس معده، سبک زندگی افراد است، اما این بیماری می‌تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد که همیشه نمی‌توان از آن‌ها پیشگیری کرد.
یکی از دلایلی که قابل پیشگیری نیست فتق هیاتال (هیاتوس) است. در افراد مبتلا به فتق هیاتال، بخش فوقانی معده به سمت دیافراگم برآمده و وارد قفسه سینه می‌شود. این افراد به‌شدت مستعد ابتلا به بیماری رفلاکس معده یا GERD هستند. تاخیر در تخلیه معده یکی از عوامل غیر قابل کنترل رفلاکس معده است.
سایر عوامل موثر در ابتلا به رفلاکس مکرر اسید معده، به راحتی قابل کنترل هستند. این فاکتورها عبارتند از:

• چاقی
• سیگار کشیدن
• کم بودن فعالیت‌های ورزشی
• مصرف برخی از داروها، از جمله داروهای آسم، مسدودکننده‌های کانال کلسیم، آنتی‌هیستامین‌ها، مسکن‌ها، آرام‌بخش‌ها و داروهای ضد افسردگی
• بارداری (به دلیل فشار اضافی بر اندام‌های داخلی)

مواد و عادات غذایی که می‌توانند باعث رفلاکس اسید شوند شامل موارد زیر هستند:

• نوشیدن کافئین
• مصرف الکل
• مصرف زیاد نمک خوراکی
• رژیم غذایی کم فیبر
• خوردن وعده‌های غذایی حجیم
• دراز کشیدن ۲ تا ۳ ساعت پس از صرف غذا
• مصرف شکلات، غذای چرب، غذای تند، نوشابه‌های گازدار و آب‌میوه‌های اسیدی

یک مطالعه که در سال‌های اخیر انجام شده است نشان می‌دهد که دقت در انتخاب نوع مواد غذایی و خوراکی گاهی به اندازه استفاده از مهارکننده‌های پمپ پروتون یا PPIs در درمان رفلاکس اسید موثر باشد.

چه افرادی مستعد رفلاکس معده هستند؟

رفلاکس معده در هر سنی و گاهی به دلایل نامعلومی، ممکن است اتفاق بیفتد. علاوه بر فاکتورهای جسمی و ژنتیکی، عادت‌های فردی و نوع تغذیه نیز نقش بسیار مهمی در افزایش خطر ابتلا به رفلاکس معده دارند. برخی از کسانی که در خطر ابتلا رفلاکس اسید هستند عبارتند از:

• افراد چاق
• افراد سیگاری
• افراد مبتلا به فتق هیاتال (برآمدگی بالای معده به سمت دیافراگم)
• زنان باردار
• داشتن سابقه اختلالات بافت همبند، مانند اسکلرودرمی
• تاخیر در تخلیه معده
• مصرف داروهای ضد آسم یا آسپرین

علائم رفلاکس معده چه چیزهایی هستند؟

علائم رفلاکس معده ممکن است مختلف باشند. از رایج‌ترین علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس سوزش در قفسه سینه (سوزش سر دل)، معمولاً بعد از غذا خوردن که ممکن است در شب شدیدتر شود
• درد قفسه سینه
• درد پشت کمر
• مشکل در بلع
• بازگشت غذا یا مایع ترش از معده به سمت مری و دهان 
• افزایش ضربان قلب
• احساس یک توده در گلو

در افرادی که مبتلا به رفلاکس اسید معده شبانه هستند، ممکن است هر یک از موارد زیر نیز مشاهده شود:

• سرفه مزمن
•  لارنژیت (التهاب حنجره که گاهی منجر به تغییر صدا می‌شود)
• ابتلا به آسم یا تشدید آسم
• اختلال در خواب

عوارض و خطرات ابتلا به رفلاکس معده چیست؟

با گذشت زمان، رفلاکس طولانی مدت معده و التهاب مزمن مری ناشی از آن، می‌تواند عوارض زیر را بدنبال داشته باشد: 

باریک شدن مری (تنگی مری):
اسید معده باعث آسیب و ایجاد زخم در قسمت تحتانی مری می‌شود. زخم ایجاد شده مسیر غذا را باریک می‌کند و منجر به مشکلات بلع می‌گردد.

زخم باز در مری (زخم مری):
اسید معده می‌تواند بافت مری را از بین ببرد و باعث ایجاد زخم باز شود. زخم مری ممکن است به‌دلیل خونریزی و ایجاد درد، بلع را دشوار سازد.

تغییرات پیش سرطانی در مری (مری بارت):
آسیب ناشی از اسید معده می‌تواند یک از علل مری بارت یا تغییر در بافت پوشاننده قسمت تحتانی مری باشد. این تغییرات ناشی از رفلاکس معده، خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهند.

روش‌های تشخیص رفلاکس معده چیست؟

در ابتدا پزشک بر اساس معاینات بالینی و سابقه علائم و نشانه‌های بیمار، ممکن است بتواند GERD یا رفلاکس مکرر معده را تشخیص دهد. علاوه بر این، پزشک ممکن است برای تایید تخصصی تشخیص GERD و بررسی عوارض ایجاد شده ناشی از آن، معاینات تخصصی‌تری را با استفاده از برخی از روش‌های دستگاهی توصیه کند.

تست‌های آزمایشگاهی

تست های آزمایشگاهی تخصصی برای تشخیص رفلاکس معده و عوارض ناشی از آن وجود ندارد و متاسفانه نتایج روش‌های آزمایشگاهی در اغلب موارد، علی‌رغم وجود رفلاکس، طبیعی هستند.

سایر روش‌های تشخیصی

• آندوسکوپی فوقانی:
  پزشک یک لوله نازک و قابل انعطاف مجهز به نور و دوربین به نام اندوسکوپ را در گلوی فرد قرار می‌دهد تا داخل مری و معده را بررسی نماید. با روش آندوسکوپی معمولاً التهاب مری (ازوفاژیت) یا سایر عوارض ناشی از رفلاکس معده قابل تشخیص هستند. همچنین می‌توان از آندوسکوپی برای جمع‌آوری نمونه بافت (بیوپسی) و بررسی عوارضی مانند مری بارت و تغییرات بافت مری استفاده کرد.
   
• آزمایش پروب اسید سرپایی (pH):
  در این آزمایش یک مانیتور در مری شما قرار داده می‌شود تا تشخیص دهد اسید معده چه زمانی و برای چه مدت در آنجا برگشت می‌کند. مانیتور با یک کامپیوتر کوچک به دور کمر یا با بند روی شانه بیمار بسته می‌شود. مانیتور ممکن است یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر به نام کاتتر باشد که از طریق بینی به مری وارد می‌شود، یا گیره‌ای که در حین آندوسکوپی در مری قرار می‌گیرد و پس از حدود دو روز از طریق مدفوع دفع می‌شود.
   
• مانومتری مری:
  این تست انقباضات ریتمیک عضلانی مری را هنگام بلع اندازه‌گیری می‌کند. مانومتری مری همچنین هماهنگی و نیروی اعمال شده توسط عضلات مری را اندازه‌گیری می‌کند.
   
• عکس‌برداری از دستگاه گوارش فوقانی:
  عکس‌برداری با اشعه ایکس پس از نوشیدن مایع گچی که پوشش داخلی دستگاه گوارش را می‌پوشاند و پر می‌کند، گرفته می‌شود. این پوشش به پزشک اجازه می‌دهد تا تصویری از مری، معده و روده فوقانی فرد ببیند. همچنین ممکن است برای تشخیص تنگی مری از بیمار خواسته شود یک قرص باریم ببلعد و ایجاد اختلال در بلع او بررسی شود.

درمان رفلاکس معده چیست؟

اکثر افراد می‌توانند عوارض ناشی از رفلاکس معده را با تغییر سبک زندگی و داروهای بدون نسخه کنترل کنند. اما برخی از بیماران مبتلا به GERD ممکن است برای کاهش عوارض به داروهای قوی‌تر یا جراحی نیاز داشته باشند.

شروع نقطه درمان

اگر فرد درد قفسه سینه داشته باشد، به خصوص اگر تنگی نفس یا احساس درد فک یا بازو، فوراً باید به مراقبت‌های پزشکی مراجعه نماید زیرا این علائم و نشانه‌ها ممکن است ناشی از حمله قلبی باشند.
با مشاهده علائم زیر نیز لازم است که فرد توسط پزشک معاینه شود: 

• علائم شدید یا مکرر GERD 
• نیاز به استفاده از داروهای بدون نسخه برای تسکین سوزش و درد معده بیش از دو بار در هفته 

داروهای موثر در درمان رفلاکس معده

درمان‌های دارویی رایج‌ترین روش درمان رفلاکس معده هستند و این داروها با نسخه و برخی بدون نسخه نیز در دسترس هستند و عبارتند از:

• داروهای آلژینات، از جمله Gaviscon
   
• PPI ها، مانند امپرازول، رابپرازول، و اسموپرازول / مسدود کننده‌های H2، مانند سایمتیدین و فاموتیدین
  گزینه‌های اصلی درمانی برای افرادی که به طور مکرر رفلاکس اسید یا GERD را تجربه می‌کنند، PPI یا مسدود کننده‌های H2 هستند. PPI ها و مسدودکننده‌های H2 تولید اسید را کاهش می‌دهند و احتمال آسیب ناشی از رفلاکس اسید را کاهش می‌دهند. این داروها به طور کلی بی‌خطر و مؤثر هستند، اما مانند هر داروی تجویزی، برای همه افراد مبتلا به رفلاکس مناسب نیستند و می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. به عنوان مثال، ممکن است در جذب مواد مغذی مشکل ایجاد کنند و منجر به سوء تغذیه شوند.
   
• داروهای OTC برای رفلاکس اسید
  برای افرادی که به‌ندرت سوزش سر دل یا سوء هاضمه را تجربه می‌کنند، درمان‌های OTC برای کاهش اسیدیته محتویات معده در زمان مصرف محرک‌های غذایی یا نوشیدنی، گزینه مناسبی است. برندهای مختلفی از آن‌ها در دسترس هستند که همگی اثربخشی مشابهی دارند. این داروها ممکن است برای همه کارایی نداشته باشند و علاوه بر این، هرگونه نیاز به استفاده منظم باید با پزشک در میان گذاشته شود. داروهای OTC به صورت مایع و قرص می‌باشند و آنتی‌اسید نامیده می‌شوند. آنتی‌اسیدها با کاهش اسیدیته محتویات معده باعث تسکین سریع اما کوتاه‌مدت می‌شوند. این داروها حاوی ترکیبات شیمیایی مانند کربنات کلسیم، بی‌کربنات سدیم، آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم هستند. باید توجه داشت داروهای OTC می‌توانند جذب برخی از مواد مغذی را مهار کنند و از اینرو در طول زمان منجر به کمبود آن‌ها می‌شود.
   
• داروهای آلژینات مانند گاویسکون (Gaviscon)
  گاویسکون احتمالاً شناخته شده‌ترین درمان سوزش سر دل است. این دارو عملکرد متفاوتی نسبت به داروهای ضد اسید دارد. داروهای آلژینات مانند گاویسکون از نظر ترکیب کمی متفاوت هستند، اما معمولاً حاوی یک آنتی‌اسید می‌باشند. ماده فعال گاویسکون آلژینات یا اسید آلژنیک است که به طور طبیعی در جلبک‌های قهوه‌ای یافت می‌شود. اسید آلژینیک با عنوان یک سد مکانیکی در برابر اسید معده عمل می‌کند. این ماده یک ژل کف آلود در بخش بالای معده تشکیل می‌دهد و اثر رفلاکس را نسبتاً خنثی می‌کند. 

سایر روش‌های درمانی دارویی که ممکن است جهت درمان رفلاکس مکرر معده به مری یا GERD توسط پزشک تجویز شوند عبارتند از:

• سرکوب‌کننده‌های اسید سوکرالفیت
• مسدودکننده‌های اسیدی رقابتی با پمپ‌های پتاسیم برای کنترل ترشح اسید معده
• شل کننده‌های خودبه‌خودی موقتی اسفنگتر تحتانی مری (TLESR) و موثر در خارج کردن گاز معده
• آنتاگونیست گلوتامات mGluR5
• عوامل پروکینتیک موثر در افزایش انقباضات و حرکات معده و در نتیجه سرعت بخشیدن به تخلیه معده، مانند متوکلوپرامید
• مسکن‌ها
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای
• مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
• تئوفیلین، یک مهارکننده بازجذب سروتونین- نور اپی‌نفرین 

جراحی و سایر روش‌های درمانی

اگر GERD شدید باشد و به درمان پزشکی دارویی پاسخ ندهد، ممکن است به مداخله جراحی نیاز باشد. در روش‌های جراحی ضعف عملکرد اسفنکتر را جبران می‌نمایند و بازگشت اسید معده به سمت مری را کنترل می‌نمایند. در زیر به برخی از روش‌های جراحی موثر در درمان بیماری رفلاکس شدید معده اشاره می‌شود؛

فوندوپلیکاسیون:
در عمل فوندوپلیکاسیون یا فوندوپلیکیشن جراح بالای معده را دور اسفنکتر تحتانی مری می‌پیچد تا عضله را سفت کند و از رفلاکس جلوگیری کند. فوندوپلیکاسیون معمولاً با یک روش کم تهاجمی به نام لاپاروسکوپی انجام می‌شود. بسته شدن قسمت بالایی معده می‌تواند جزئی یا کامل باشد.

جراحی لینکس:
در این روش حلقه‌ای از دانه‌های مغناطیسی ریز در اطراف محل اتصال معده و مری پیچیده می‌شود. جاذبه مغناطیسی بین مهره‌ها به اندازه‌ای قوی است که محل اتصال را در برابر اسید رفلکس بسته نگه دارد، اما به اندازه‌ای ضعیف است که اجازه عبور غذا را بدهد. وسیله لینکس را می‌توان با استفاده از جراحی کم تهاجمی کار گذاشت.

فوندوپلیکاسیون بدون برش از طریق دهان (TIF):
این روش جدید شامل سفت کردن اسفنکتر تحتانی مری با ایجاد یک پوشش نسبی در اطراف قسمت تحتانی مری با استفاده از بست‌های پلی‌پروپیلن است. TIF از طریق دهان با دستگاهی به نام آندوسکوپ انجام می‌شود و نیازی به برش جراحی ندارد. از مزایای آن می‌توان به زمان بهبودی سریع و تحمل بالا اشاره کرد.
اگر بیمار فتق هیاتال بزرگ داشته باشد، TIF به تنهایی یک گزینه مناسب برای درمان نیست. با این حال، اگر TIF با ترمیم فتق هیاتال لاپاراسکوپی ترکیب شود، ممکن است روش مناسبی باشد.

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

با وجود آنکه سوابق فامیلی در افراد درجه یک خانواده نقش مهمی در ابتلا به رفلاکس معده دارد، اما سبک زندگی و نوع تغذیه نیز به اندازه سوابق ژنتیکی تاثیرگذار است. از اینرو تغییر در سبک زندگی و عادت‌های فردی نقش بسزایی در درمان و پیشگیری در بروز GERD دارد. انجام حرکات ورزشی منظم، نخوردن غذاهای محرک مانند شور، تند یا ترش، نکشیدن سیگار، غذا خوردن به موقع و به آرامی، افزایش تعداد وعده‌های غذایی در حجم‌های کمتر و غیره

درمان‌های خانگی

هیچ درمان دارویی جایگزینی و خانگی برای درمان رفلاکس اسید معده به مری یا آسیب ناشی از آن ثابت نشده است. برخی از درمان‌های مکمل و جایگزین ممکن است زمانی که با مراقبت‌های پزشکی ترکیب شوند، درد و عوارض ناشی از این بیماری را تا اندازه ای تسکین دهند.
با پزشک خود در مورد روش درمان‌های جایگزین رفلاکس معده که ممکن است ایمن باشد و خطری نداشته باشند صحبت کنید. 
گزینه‌های ممکن برای درمان خانگی رفلاکس معده می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
داروهای گیاهی؛ گاهی اوقات از شیرین بیان و بابونه برای کاهش رفلاکس اسید استفاده می‌شود. داروهای گیاهی می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند و ممکن است با داروها تداخل داشته باشند. قبل از شروع هر گونه داروی گیاهی از پزشک خود در مورد دوز ایمن سوال کنید.
درمان‌های آرامش‌بخش. تکنیک‌هایی برای کاهش استرس و اضطراب ممکن است علائم GERD را کاهش دهند. از پزشک خود در مورد تکنیک‌های آرام‌سازی، مانند آرام‌سازی پیشرونده عضلانی یا تصویرسازی هدایت شده، سوال کنید.

رژیم غذایی افراد مبتلا به رفلاکس معده

رژیم غذایی نقش مهمی در کنترل علائم رفلاکس اسید معده به مری دارد و اولین خط درمانی است که برای مبتلایان به این مشکل توصیه می‌­شود. برخی از مواد غذایی که برای بهبود علائم رفلاکس معده می‌توانند موثر باشند عبارتند از:

• فیبر موجود در مواد غذایی می‌­تواند اسید معده را جذب کند و علائم رفلاکس اسید معده به مری را کاهش دهد. علاوه بر این، فیبر باعث می‌­شود که غذا مدت بیشتری در معده بماند و گرسنگی کمتری احساس شود. بعضی از مواد غذایی غنی از فیبر عبارتند از به غلات سبوس‌دار مانند جو دوسر و برنج قهوه‌ای، سبزیجات ریشه‌ای مانند سیب‌زمینی شیرین، هویج و چغندر، سبزیجات سبز مانند مارچوبه، کلم بروکلی و لوبیای سبز، آجیل‌ها و مغزها و غذاهای قلیایی مانند موز، خربزه، گل كلم، رازیانه، آجیل و خشکبار، هندوانه اشاره کرد.       
• مواد غذایی که کمتر اسیدی می‌­باشند و pH بالاتری دارند، می‌توانند اسید معده را کاهش دهند.
• خوردن غذاهایی که آب زیادی در خود دارند اسید معده را رقیق و تضعیف کنند. مانند کرفس، خیار، کاهو، هندوانه، دمنوش‌های گیاهی و انواع سوپ.
• مواد غذایی با خاصیت ضد التهاب مانند زنجبیل می‌­توانند علائم التهاب ناشی از رفلاکس اسید را کاهش دهند. همچنین زنجبیل به دلیل خواص دارویی زیاد یکی از بهترین داروهای هضم کننده است.
• مصرف شیر می‌­تواند سبب کاهش اسید معده شود. اما باید در نظر داشت  که هر نوع شیری این خاصیت را ندارد. شیر پر چرب می‌تواند رفلاکس اسید را تشدید کند. اما شیر بدون چربی می‌تواند به عنوان یک بافر موقت بین پوشش معده و محتوای اسید معده عمل کرده و تسکین فوری علائم سوزش سر دل را سبب شود.
• ماست کم چربی به همراه یک مقدار مناسب از پروبیوتیک‌ها (باکتری‌های موثر در هضم غذا) همان ویژگی‌های تسکین‌دهنده را دارند.
• مخلوط آب گرم و عسل خاصیت قلیایی دارد که باعث خنثی کردن اسید معده می‌شود. علاوه بر این، عسل دارای آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی است که به سلامت سلول‌های معده کمک می‌کند.

ورزش 

ورزش کردن در پیشگیری و درمان رفلاکس معده نقش بسزایی دارد زیرا اضافه وزن به شکم فشار می‌آورد، معده را بالا می‌برد و باعث برگشت اسید به مری می‌شود. 

چگونه از رفلاکس معده پیشگیری کنیم؟

در اغلب موارد سبک زندگی فرد از مهم‌ترین علل ایجاد بیماری رفلاکس معده است. با تغییر در رژیم غذایی و روش زندگی می‌توان از این بیماری جلوگیری کرد. برای پیشگیری از رفلاکس معده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حفظ وزن سالم
• ترک سیگار؛ سیگار کشیدن توانایی اسفنکتر تحتانی مری را برای عملکرد صحیح کاهش می‌دهد.
• بالا آوردن سر تخت؛ یکی از روش‌های از بین بردن سوزش مکرر سر دل در هنگام خواب، استفاده از بلوک‌های چوبی یا سیمانی در زیر پای تخت است، تا اندازه‌ای که انتهای سر بین ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر بالا بیاید. اگر نمی‌توانید تخت خود را بالا بیاورید، می‌توانید چیزی بین تشک و فنر تخت قرار دهید تا بدن را از کمر به بالا ببرید. بالا بردن سر با بالش‌های اضافی موثر نخواهد بود.
• اجتناب از دراز کشیدن یا خوابیدن بعد از غذا. حداقل سه ساعت بعد از خوردن غذا
• به آرامی غذا خوردن و جویدن کامل غذا
• اجتناب از خوردن غذاها و نوشیدنی‌هایی که باعث رفلاکس می‌شوند. محرک‌های رایج عبارتند از: غذاهای چرب یا سرخ شده، سس گوجه فرنگی، الکل، شکلات، نعناع، ​​سیر، پیاز و کافئین
• خودداری از پوشیدن لباس‌های تنگ که به دور کمر محکم می‌شوند به شکم و اسفنکتر تحتانی مری فشار وارد می‌کنند.

مشاوره و نکات حمایتی

پس معاینات اولیه توسط یک پزشک عمومی یا متخصص داخلی، ممکن است به پزشک متخصص گوارش (Gastroenterology) ارجاع داده شوید. آنچه شما قبل از ملاقات با پزشک متخصص می‌توانید انجام دهید عبارتند از:

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات، مانند محدود کردن رژیم غذایی خود قبل از مراجعه به پزشک متخصص، آگاه باشید.
• علائم خود را یادداشت کنید، حتی اگر به رفلاکس معده شما مرتب نیست.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های مصرفی خود تهیه کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس‌زا در زندگی خود را یادداشت کنید.
• سوالات خود را برای پرسیدن از دکتر از قبل یادداشت کنید.
   

منابع:

https://www.mayoclinic.org
https://www.cochrane.org
https://www.ncbi.nlm.nih.gov
https://www.fa.orthopaedie-innsbruck.at
https://www.drmoradi-diet.ir