مدت زمان مطالعه این مقاله: ۴ دقیقه
بیماری قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس یک عفونت قارچی نادر است که اخیرا در برخی کشورها مانند هند و ایران، در میان بیماران مبتلا به کرونا که در بیمارستان بستری هستند شیوع پیدا کرده است. این بیماری شامل ۵ نوع میباشد که بر اساس آن علائم قارچ سیاه در بیمار متفاوت است. در این مقاله با علائم این بیماری، ارتباط ابتلا به کرونا و قارچ سیاه، عوارض و راههای انتقال آن بیشتر آشنا میشوید.
عفونت قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس (Mucormycosis) که در گذشته با نام زیگومایکوزیس (Zygomycosis) شناخته شده بوده است، یک بیماری قارچی جدی نادر است که توسط گروهی از قارچها به نام موکورمایسیتها (Mucormycetes) ایجاد میشود. این قارچها در محیط اطراف ما از جمله خاک و اجسام در حال پوسیدن زندگی میکنند. به طور کلی عفونت قارچ سیاه افراد مبتلا به برخی از بیماریهای خاص و مصرفکنندگان داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی بدن را آلوده میکند. این بیماری از طریق هوای حاوی اسپورهای قارچ سیاه وارد بدن فرد میشود و ریهها و سینوسها را درگیر میکند. به علاوه پوست آسیبدیده (بریدگی، سوختگی و ...) نیز مستعد آلوده شدن به این قارچ است.
قارچ سیاه دارای ۵ نوع میباشد که نوع رینوسربرال موکورمایکوزیس و پولمونری موکورمایکوزیس آن از همه شایعتر هستند.
نشانههای قارچ سیاه با توجه به بافت آلوده شده متفاوت است. برخی از این علائم شامل موارد زیر میباشند؛
رینوسربرال موکورمایکوزیس (Rhinocerebral mucormycosis):
پولمونری موکورمایکوزیس (Pulmonary mucormycosis):
گاسترواینتستینال موکورمایکوزیس (Gastrointestinal mucormycosis):
کوتانئوس موکورمایکوزیس (Cutaneous mucormycosis):
زخم و تاول به همراه درد، گرما، قرمزی و تورم در اطراف زخم (در مواردی اطراف محل عفونت به رنگ سیاه در میآید)
موکورمایکوزیس منتشر (Disseminated mucormycosis):
این عفونت زمانی ایجاد میشود که فرد به بیماری دیگری نیز مبتلا باشد، به همین دلیل تشخیص دقیق علائم مرتبط با قارچ سیاه دشوار میگردد. در افرادی مبتلا به بیماری … که بافت مغزی آنها آلوده شده است، عوارضی همچون تغییرات در خلقوخوی یا کما ممکن است ایجاد شود.
بیماری قارچ سیاه به طور کلی عفونت نادری است و بیشتر در میان افراد مبتلا به برخی بیماریها و مصرفکنندگان داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی شایع است، از جمله:
بیماری قارچ سیاه از طریق مواجهه با اسپورهای این قارچ به فرد انتقال پیدا میکند. به طور مثال در صورتی که ریه و سینوسهای شما با هوای حاوی اسپور قارچ سیاه در تماس باشد احتمال ابتلا به قارچ سیاه وجود دارد. عفونت پوستی قارچ سیاه زمانی اتفاق میافتد که پوست دچار آسیبدیدگیهایی از جمله بریدگی، سوختگی و … گردد.
طبق گزارشات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، قارچ سیاه در میان افراد سالم و دارای سیستم ایمنی مناسب واگیردار نمیباشد و انتشار نمییابد. اگرچه اسپورهای قارچ سیاه از طریق تنفس هوای آلوده میتواند وارد مجاری تنفسی شود ولی سیستم ایمنی افراد سالم توان مقابله با این بیماری را دارد و آن را مهار میکند. اما بر خلاف آن، در افرادی که سیستم ایمنی آنها به دلیل ابتلا به برخی از بیماریهای زمینهای یا مصرف داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی ضعیف باشد و یا به مدت طولانی در بیمارستان بستری بودهاند (زیرا احتمال مواجهه با قارچ سیاه افزایش مییابد)، خطر آلودگی به قارچ سیاه بسیار بالا است.
قارچ سیاه به عنوان بیماری قارچی ثانویه در برخی از بیماران مبتلا به کرونا مشاهده میشود. دلیل این امر مصرف برخی از داروهای موثر در درمان کرونا مانند کورتونها است که منجر به کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن بیمار میشوند. همین اتفاق بدن بیمار را مستعد ابتلا به قارچ سیاه میکند، چرا که دیگر سیستم ایمنی توان مقابله با این قارچ را ندارد. لازم به ذکر است که قارچ سیاه نوعی عفونت بیمارستانی تلقی میشود و این به این معنا است که در صورتی که محیط بیمارستان آلوده و سیستم ایمنی فرد بستری در آنجا ضعیف شده باشد، خطر آلودگی به این قارچ وجود دارد. به طور کلی تاکنون هنوز محققان نتایج دقیقی از ارتباط قارچ سیاه و کرونا به دست نیاوردهاند.
پزشک با توجه به سابقه پزشکی، علائم، معاینات بالینی و تستهای آزمایشگاهی به تشخیص قارچ سیاه میپردازد. در صورت مشکوک بودن علائم فرد مراجعهکننده، نمونهای از مایع دستگاه تنفسی فرد گرفته و به آزمایشگاه ارسال میشود. در صورتی که نیاز به کشت قارچ و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ باشد، نمونه بیوپسی از ریه گرفته و به آزمایشگاه فرستاده میشود. همچنین ممکن است با توجه به ناحیه آلوده به قارچ سیاه نیاز به تهیه سیتی اسکن ریه، سینوسها و بخشهای دیگری از بدن باشد.
بیماری قارچ سیاه عفونت جدی است که با توجه به تشخیص پزشک با داروهای ضدقارچ (Antifungal) از جمله آمفوتریسین بی (Amphotericin B)، پوساکونازول (Posaconazole) یا ایسا کونازول (Isavuconazole) میتواند درمان شود. از میان این داروها برخی به صورت وریدی (مانند آمفوتریسین بی، پوساکونازول و ایسا کونازول) و برخی دیگر به صورت خوراکی (پوساکونازول و ایسا کونازول) تجویز میگردند. لازم به ذکر است داروهایی مانند فلوکونازول (Fluconazole)، وریکونازول (Voriconazole) و اکینوکاندینها بر درمان قارچ سیاه تاثیرگذار نمیباشند. در برخی از موارد پیشرفته برای درمان قارچ سیاه انجام جراحی و خارج کردن بافت آلوده و آسیبدیده امری ضروری است.
منابع:
https://www.cdc.gov
https://www.bbc.com
https://www.thebiologynotes.com
تاکنون نظری برای این مطالب ارسال نشده است.