آزمایشات و تست ھا کولایف

آزمایش CRP

نام های دیگر آزمایش: آزمایش پروتئین واکنش پذیر، آزمایش پروتئین فاز حاد، آزمایش پروتئین فعال C
ACUTE PHASE REACTANTS، CRP MIDRANGE، Protein, C-Reactive، C-Reactive Protein، C-Reactive Protein Quantitative
کد آزمایش: 291
بخش آزمایشگاه:
بیوشیمی
اطلاعات آزمایش در یک نگاه
هدف از انجام این آزمایش چیست؟

آزمایش CRP یا پروتئین واکنش پذیر در جهت تشخیص وجود التهاب حاد یا مزمن درخواست داده می‌شود. علاوه بر این، آزمایش CRP کمک می‌کند تا بر نتیجه درمان یک اختلال التهابی نظارت داده باشید.
عوامل مختلفی می‌توانند موجب ایجاد التهاب حاد در بدن شوند، از جمله:

  • عفونت‌های جدی باکتریایی در ریه، دستگاه ادراری، دستگاه گوارش، پوست یا سایر اندام‌ها 
  • عفونت خون
  • عفونت‌های قارچی یا ویروسی
  • بیماری التهابی لگن (PID)

تست CRP برای کنترل شرایط التهابی مزمن، تشخیص شدید‌ بیماری و یا ارزیابی تاثیر روش درمان نیز درخواست داده می‌شود، شرایطی همچون: 

  • بیماری التهابی روده (IBD)
  • برخی از انواع آرتروز، از جمله آرتریت روماتوئید
  • بیماری‌های خودایمنی، مانند لوپوس یا واسکولیت

آزمایش CRP همچنین به منظور ارزیابی وضعیت بیمارانی که در شرایط حساس به سر می‌برند نیز انجام می‌شود، از جمله:

  •  تشخیص عفونت خونی در نوزادان تازه متولد شده
  • نظارت بر بیماران پس از جراحی: به طور کلی سطح CRP پس از جراحی افزایش می‌یابد و بعد مدتی به حد طبیعی کاهش می‌یابد، مگر اینکه عفونت‌های میکروبی پس از جراحی اتفاق بیفتد
  • بررسی رد پیوند: نتایج آزمایش CRP می‌تواند پیش‌بینی خوبی برای رد پیوند در گیرندگان پیوند کلیه باشد

چه زمانی این تست درخواست می‌ شود؟

آزمایش CRP ممکن است در صورت مشکوک بودن پزشک به وجود عفونت جدی باکتریایی یا قارچی مسبب التهاب درخواست داده می‌شود. 
هنگامی که یک نوزاد تازه متولد شده علائم یک بیماری عفونی داشته باشد یا زمانی که نشانه‌های عفونت خونی دیده شود، آزمایش CRP انجام می‌شود، علائمی همچون:

  • تب و لرز
  • تنفس سریع و پی‌در‌پی
  • ضربان قلب سریع

آزمایش CRP ممکن است هنگامی که فرد به آرتریت روماتوئید و لوپوس (بیماری‌های خودایمنی) مبتلا می‌باشد، برای کنترل شرایطی او تجویز شود. در این موارد CRP اغلب در فواصل زمانی منظم تکرار می‌شود تا مشخص گردد آیا درمان مورد استفاده موثر بوده است یا خیر. این روش به خصوص برای بررسی مشکلات التهابی، بسیار مفید است زیرا با کاهش التهاب، سطح CRP کاهش می‌یابد.
 همچنین بعد از عمل جراحی برای اطمینان از رخ ندادن عفونت‌های بعد از عمل، آزمایش CRP درخواست داده می‌شود.

چه نمونه های برای این تست گرفته میشود؟

نمونه خون از رگ بازو

شرایط لازم برای انجام آزمایش چیست؟

- نیاز به آمادگی خاص و ناشتا بودن قبل از آزمایش نیست.
- در صورتی که فرد از داروهای ضد بارداری یا جایگزین هورمونی مانند استروژن استفاده می‌کند حتماً این مسئله را قبل از انجام آزمایش CRP به اطلاع پزشک و مسئولین آزمایشگاه خود برساند.

معرفی کلی آزمایش
دسته بندی آزمایش بیوشیمی
بخش عملیاتی آزمایشگاه
نمونه ارجح برای آزمایش سرم یا پلاسما
ماندگاری در دمای اتاق ۱۱ روز
ماندگاری در یخچال ۲ ماه
ماندگاری در فریزر ۳ سال (در صورتی که نمونه طی ۲۴ ساعت اول پس از نمونه‌گیری فریز شود)
روش مرجع انجام آزمایش

ایمونو توربیدیتی کمی (Quantitative Immunoturbidimetry)

حداقل میزان نمونه ۰/۵ تا ۲ میلی‌لیتر
دستورالعمل تهیه نمونه

سرم:

  • ضدعفونی نمودن سطح پوست بیمار در محل نمونه‌گیری قبل از انجام نمونه‌گیری
  • تهیه نمونه خون از ورید بازو
  • استفاده از لوله‌های مخصوص سرم
  • ثبت مشخصات بیمار به طور صحیح و خوانا بر روی لوله آزمایش هر فرد قبل از انجام نمونه‌گیری (نام، تاریخ نمونه‌گیری و نوع آزمایش)
  • انتقال نمونه خون به درون لوله‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن، به آرامی و از کنار لوله آزمایش برای جلوگیری از همولیز و لیپمیک شدن نمونه خون
  • اطمینان از محکم بسته شدن درب لوله‌ها  
  • قرار دادن لوله‌های حاوی نمونه خون به صورت عمودی و بی‌حرکت جهت جدا کردن سرم
  • نگهداری صحیح نمونه خون کامل تا زمان انتقال به آزمایشگاه بر اساس دستورالعمل شرایط نگهداری نمونه 
  • جدا کردن سرم در صورت طولانی شدن زمان ارسال نمونه به آزمایشگاه
  • اجتناب از فریز کردن نمونه‌های خون 
  • انتقال نمونه‌ها به آزمایشگاه در شرایط استاندارد، با بسته‌بندی محکم و در کنار یخ خشک
معیارهای رد نمونه

سرم:

  • ناخوانا بودن مشخصات بيمار (نام، تاریخ نمونه‌گیری و نوع آزمایش)
  • عدم تطابق برگه درخواست آزمايش با نوع نمونه و مشخصات آن
  • جمع‌آوری نمونه در ظروف نامناسب
  • کافی نبودن حجم نمونه
  • نشت نمونه به خارج از لوله آزمایش یا ظرف 
  • استفاده از لوله نامناسب جمع‌آوری نمونه
  • نمونه‌های خون فریز شده
  • وجود لخته یا همولیز در نمونه
  • طولانی شدن زمان ارسال نمونه به آزمایشگاه بدون در نظر گرفتن شرایط نگهداری نمونه
  • نگهداری و انتقال نمونه در شرایط و دمای نامناسب
۱ روز کاری (۲۴ ساعت پس از تحویل نمونه به آزمایشگاه)

محدوده مرجع در جواب آزمایش CRP، رنج نرمال برای هر فرد سالم را نمایش می‌دهد. مقادیر خارج از این محدوده می‌تواند نشان دهنده مشکلات احتمالی و یا بیماری در فرد باشد. لازم به ذکر است محدوده مرجع در برگه جواب آزمایش آزمایشگاه‌های مختلف ممکن است متفاوت باشد. این تفاوت ناشی از تجهیزات آزمایشگاهی و یا روش‌های مختلف انجام تست است. لذا حتماً برای تفسیر جواب آزمایش CRP خود با پزشک معالج مشورت کنید.
محدوده مرجع ذکر شده در این سایت بر اساس یک روش آزمایشگاهی بوده و صرفاً جهت اطلاع می‌باشد.

سطح CRP در خون به طور معمول کم است و این میزان بر حسب میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (mg/dL) گزارش می‌شود.
 

محدوده مرجع (نرمال)

mg/dLز ۵


مقدار زیاد یا افزایش CRP در خون وجود التهاب را نشان می‌دهد اما محل یا علت آن را مشخص نمی‌کند. زمانی که فرد مشکوک به عفونت باکتریایی است، سطح CRP بالا می‌تواند تایید کننده عفونت جدی باکتریایی در بدن باشد.
اگر بیماری التهابی مزمن دارید سطح بالای CRP می‌تواند نشان دهنده شدیدتر شدن بیماری یا موثر نبودن روش درمان بیمار باشد.
اگر سطح CRP در ابتدا افزایش یافته و سپس کاهش یابد، به این معنی است که التهاب یا عفونت فرد در حال فروکش کردن است و یا بیماری او به درمان پاسخ  داده است.
 


بیشتر بخوانید: چگونه جواب آزمایش را بخوانیم و تفسیر کنیم؟


چه چیزهای در این تست بررسی میشوند؟

پروتئین واکنش پذیر C یا CRP توسط کبد ساخته می‌شود. سطح CRP در خون بطور معمول پایین است اما در صورت بروز شرایط التهابی در بدن، این میزان افزایش می‌یابد. آزمایش CRP میزان پروتئین واکنش پذیر C خون را در جهت تشخیص التهاب ناشی از شرایط حاد یا شرایط کنترل شدت بیماری در حالت مزمن عفونت را اندازه‌گیری می‌کند.
CRP شاخص غیراختصاصی التهاب و یکی از حساس‌ترین واکنش‌دهنده‌های شرایط حاد است. این بدان معنی است که پس از آسیب، شروع عفونت یا دلایل دیگری که منجر به التهاب می‌شوند، CRP ظرف چند ساعت در خون آزاد و سطح آن بطور قابل توجهی افزایش می‌یابد. به عنوان مثال پس از حمله یا سکته قلبی، اختلالات خود ایمنی فعال یا درمان نشده و عفونت‌های جدی باکتریایی مانند سپسیس (عفونت خون). سطح CRP در پاسخ به عفونت‌های باکتریایی می‌تواند تا هزار برابر افزایش یابد و زودتر از درد، تب یا سایر علائم و نشانه‌ها رخ دهد.
تست CRP اگرچه یک آزمایش تشخیصی نیست، اما بدون آنکه منبع التهاب را شناسایی کند اطلاعاتی را درباره وجود التهاب در اختیار پزشک قرار می‌دهد. پزشک با استفاده از نتایج CRP و با در نظر گرفتن عوامل دیگر مانند معاینات فیزیکی و سایر آزمایش‌ها می‌تواند به تشخیص ابتلا شما به یک بیماری التهابی حاد یا شدیدتر شدن بیماری التهابی مزمن فرد برسد.
توجه داشته باشید که آزمایش CRP استاندارد با آزمایش HS-CRP (آزمایش CRP بسیار حساس) اشتباه گرفته نشود. این دو آزمایش‌های مختلفی هستند و با وجود آنکه هر دو سطح CRP خون را اندازه‌گیری می‌کنند، اما هر آزمایش دامنه متفاوتی از سطح CRP را در خون با هدف متفاوت اندازه‌گیری می‌کند:
هدف از انجام آزمایش CRP استاندارد، بررسی افزایش سطح پروتئین واکنش پذیر در بیماری‌هایی است که باعث التهاب می‌شوند. در این شرایط این آزمایش سطح CRP را در محدوده ۸ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر (۰/۸ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر) اندازه‌گیری می‌کند.
آزمایش HS-CRP به طور دقیق‌تری میزان CRP را اندازه‌گیری می‌کند و نسبت به آزمایش استاندارد CRP حساس‌تر است. از این رو برای ارزیابی خطر حمله قلبی در افرادی که در معرض خطر بیماری‌های قلبی- عروقی هستند استفاده می‌شود. آزمایش HS-CRP مقدار CRP را در محدوده ۰/۳ تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر اندازه‌گیری می‌کند. 
تست CRP ممکن است با آزمایش تعیین میزان رسوب گلبول قرمز (ESR) که آزمایش دیگری برای تشخیص التهاب است یا آزمایش پروکلسیتونین که وجود عفونت خونی (سپسیس) را نشان می‌دهد، درخواست داده می‌شود. به طور کلی آزمایش CRP در جهت تشخیص یک بیماری خاص به اندازه کافی اختصاصی نیست، اما به عنوان یک شاخص عمومی برای تشخیص وجود عفونت/ التهاب و هشدار به پزشک برای انجام آزمایش‌ها و درمان بیشتر، درخواست داده می‌شود. 

سوالات متداول

"بیماری‌های التهابی مزمن" اصطلاح عمومی است که برای توصیف دوره‌های التهابی طولانی مدت یا مکرر که با بیماری خاصی در ارتباط است، استفاده می‌شود. التهاب مزمن می‌تواند به دلیل شرایط مختلفی مانند آرتروز، لوپوس یا بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو) ایجاد شود.

اساس هر دو آزمایش CRP و HS-CRP یکسان هستند و ماده مشابهی (CRP) را در خون اندازه‌گیری می‌کنند. با این وجود، آزمایش HS-CRP حساس‌تر بوده و مقادیر بسیار کمی از CRP را در خون اندازه‌گیری می‌کند. از این رو بیشتر اوقات HS-CRP برای افراد به ظاهر سالم درخواست داده می‌شود تا خطر بالقوه آن‌ها برای مشکلات قلبی ارزیابی گردد. این آزمایش به طور معمول CRP را در محدوده ۰/۳ تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر اندازه‌گیری می‌کند. از طرف دیگر آزمایش CRP بطور منظم برای افرادی که در معرض خطر عفونت یا مبتلا به بیماری‌های التهابی مزمن هستند، درخواست داده می‌شود. این آزمایش، CRP را در محدوده ۸ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر (۰/۸ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر) اندازه‌گیری می‌کند.

به دستورالعمل ها و توصیه های پزشک خود حتما عمل کنید. به طور کلی سطح CRP وقتی عفونت درمان شود و برطرف گردد، پایین می‌آید.

سطح CRP می‌تواند به دلایل زیر افزایش یابد:
- عفونت‌های میکروبی
- بیماری‌های التهابی خودایمنی
- بیماری التهابی لگن
- بیماری‌های قلبی
- در دوران پایانی بارداری
- مصرف قرص‌های ضد بارداری
- درمان‌های جایگزین هورمون، مانند استروژن
- چاقی
- سرطان

با وجود اینکه میزان رسوب گلبول‌های قرمز (ESR) نیز در صورت وجود التهاب افزایش می‌یابد اما مقدار CRP زودتر افزایش پیدا می‌کند و بعد از برطرف شدن التهاب، نسبت به ESR با سرعت بیشتری کاهش پیدا می‌کند.

به نظر می‌رسد که سطح بالای HS-CRP در خون شما با افزایش خطر حملات قلبی مرتبط است. با این وجود با توجه به این مسئله که آزمایش CRP دلیل التهاب را نشان نمی‌دهد ، بنابراین سطح بالای HS-CRP ممکن است به معنای وجود التهاب ناشی از چیزی غیر از مشکلات قلبی شما باشد.

بله. آزمایش HS-CRP می‌تواند به آگاهی از احتمال خطر حمله قلبی دوم کمک کند. زیرا افرادی که سطح HS-CRP بالایی دارند و دچار حمله قلبی می‌شوند در مقایسه با افرادی که سطح طبیعی دارند، بیشتر دچار یک حمله قلبی دیگر می‌شوند.

https://www.mayoclinic.org
https://www.aruplab.com
https://www.geisingermedicallabs.com
https://www.labtestsonline.org

ddd
تهران، میدان ونک ، خیابان برزیل شرقی ، خیابان شمس لاهیجانی، پلاک 23 ، مجتمع اداری رویال ونک ، طبقه دوم
ddd
info@colifelabs.com